بشر به دنیا که می‌آید، ذهنش خالی و فاقد دانش است؛ امّا دلش صندوقچه‌ای پر از کشش است؛ کشش به سوی انواع لذّت‌ها و منافع؛ این نوع کشش‌ها را غرائز می‌گوییم که خور و خواب و خشم و شهوت و جاه و غرور و انواع دیگری را شامل می‌شود؛ بشر در محاصره‌ی این غرایز مانند قایق کوچکی در میان یک دریای متلاطم و توفانی است که هر لحظه به سویی رانده می‌شود؛ این غرایز و جذّابیت‌ها اعمّ از قدرت و ثروت و شهوت و زینت، بسیار نیرومندند و مهار آنها جدّیت و هوشیاری و زحمت بسیار می‌خواهد: